Wszystkie emocje są potrzebne i mają ogromne znaczenie dla zachowania zdrowia i rozwoju psycho – społecznego człowieka. Każdy z nas ma prawo i powinien otwarcie wyrażać swoje emocje. Najpierw emocje trzeba zaakceptować, niezależnie od stopnia ich nasilenia, czy znaku, następnie odczuć (wyrażanie na poziomie wewnętrznym) w sobie i dopiero teraz może nastąpić ich uwolnienie (wyrażenie na zewnątrz).
Wszystkie emocje są dobre, a podział na pozytywne i negatywne emocje, jest to nadanie im znaku, który jest istotny w procesie diagnozy zaburzeń emocjonalnych. Postawienie diagnozy wymaga również oceny stopnia nasilenia, czynników wywołujących, jak również następstw pojawienia się danych emocji u jednostki. Emocje stają się rezultatem działania takich czynników jak np.: nowa nieznana sytuacja, niepowodzenie, czy osiągnięcie sukcesu.
Wszystkie emocje, jakie odczuwasz są potrzebne i coś Ci „mówią” o tobie samym (o twoim charakterze, potrzebach, marzeniach), o sytuacji w jakiej jesteś (jeśli coś jest dla nas ważne/ wartościowe zawsze wywołuje emocje), otoczeniu (ludziach, miejscu, okolicznościach) w którym się znajdujesz.
Nie tłum i nie „blokuj” emocji! To wyniszcza psychicznie i fizycznie.
Emocje doznawane przez człowieka mogą cechować się określonym nasileniem i znakiem. Znak emocji pozwala kwalifikować je w dwie główne grupy: emocje negatywne np. złość, rozpacz, rozczarowanie oraz emocje pozytywne, np. zadowolenie, radość, rozkosz. Same w sobie nie są ani dobre ani złe.
Emocje negatywne mają za zadanie sprowokować jednostkę do przerwania aktywności, która stała się przyczyną tych emocji bądź przerwania kontaktu ze źródłem tych emocji. Jednak emocje ujemne mogą trwać przez pewien okres czasu, nawet gdy ich przyczyna straci swoją moc oddziaływania. Wyrazistym przykładem tego zjawiska są wszelkie urazy psychiczne powstałe w wyniku traumatycznych wydarzeń w życiu człowieka.
Emocje pozytywne z kolei mają za zadanie wzbudzanie tendencji do podtrzymywania danej aktywności lub określonego kontaktu. Przy czym utrzymywanie się działania zespołu czynników wywołujących emocje dodatnie, przy zachowaniu wszystkich cech tych czynników, może powodować stopniowy zanik emocji pozytywnych.
Ukierunkowują one określone reakcje:
– ciekawość może stać się początkiem czynności badawczych,
– strach często prowadzi do ucieczki bądź zahamowania,znieruchomienia,
– gniew (złość, wściekłość) pobudzają do ataku fizycznego lub\ i słownego,
– wstręt skłania do odsuwania od siebie lub utrzymywania dystansu,
– nadzieja wywołuje zachowania, które przybliżają jej spełnienie.
Emocje jakie odczuwasz należy nazwać (rozpoznać, zidentyfikować), zaakceptować (wszystkie, niezależnie od ich znaku), a następnie uzewnętrznić (ekspresja, wyrażenie) w sposób najlepszy dla Ciebie (każdy jest inny, dlatego szukaj swojej formy ekspresji emocji).
Autor: Joanna Wiślicka,
psycholog, terapeuta, w pracy z emocjami stosuje autorskie metody terapii
Bibliografia:
„Psychologia emocji” red. Michael Lewis, Jeannette M. Haviland-Jones
Zapraszam do zapoznania się z treścią innych moich artykułów:
https://psychologiabycia.pl/zrozumiec-emocje
https://psychologiabycia.wordpress.com/2020/07/17/kilka-prostych-technik-pracy-z-emocjami/
Psychologia bycia 