Interwencja kryzysowa


Interwencja kryzysowa jest to działanie doraźne, krótkoterminowe, zmierzające do udzielenia natychmiastowej pomocy osobom znajdującym się w sytuacji kryzysowej.

Formy organizacyjne obejmują między innymi: pracę zespołów interwencji kryzysowej, krótkotrwałą hospitalizację, farmakoterapię. Interwencja może mieć charakter pomocy medycznej, socjalnej, materialnej, prawnej lub psychologicznej.

Osoba przeżywająca taki stan, ze względu na ograniczenie lub wyczerpanie własnych możliwości rozwiązania problemu, wymaga pomocy z zewnątrz.

Pomoc kryzysowa to rozwiązywanie sytuacji traumatycznych, zakłócających w istotny sposób tok dotychczasowej regulacji stosunków człowieka z jego otoczeniem.

podstawy interwencji kryzysowej

PRZEBIEG INTERWENCJI KRYZYSOWEJ

  1. Prośba o pomoc

  2. Analiza sytuacji powodującej kryzys

  3. Rozpoznanie strategii i działań, które podejmowane były przez osobę w kryzysie

  4. Sprawdzenie możliwych, preferowanych rozwiązań

  5. Nauczenie nowych strategii postępowania

  6. Kontrakt uczenie się nowych zachowań i wdrażanie nowej strategii

Bardzo istotna jest w interwencji kryzysowej szybka ocena aktualnej sytuacji, stopień zakłócenia funkcji psychicznych oraz rozpoznanie najbardziej oczekiwanej i trafnej pomocy na danym etapie.

CELE INTERWENCJI KRYZYSOWEJ

  • Ograniczenie czasowe

  • Działanie dyrektywne

  • Natychmiastowość podejmowanych działań

  • Intensywność kontaktu

  • Koncentracja na „tu i teraz”

Należy być z osobą przeżywającą kryzys. Jeżeli nie mamy czasu czy możliwości bycia dłużej, to lepiej nie podejmować interwencji. We wstępnej fazie czas interwencji jest nieograniczony. Kontakty powinny być intensywne. Należy pracować do skutku, czyli do ustalenia jakiegoś sposobu postępowania. W niektórych sytuacjach należy być dyrektywnym. Osoba w kryzysie (traumie) nie jest w stanie sama rozwiązać swoich problemów.  Pomoc psychologiczna polega na wsparciu emocjonalnym osoby, będącej w sytuacji kryzysowej.

Osoba pomagająca powinna okazywać maksymalny poziom empatii, patrzeć na świat pacjenta z jego punktu widzenia. Widzieć jego trudności, ale i zasoby pomocne w rozwiązaniu problemu. Uczyć nowych rozwiązań, a nie dawać gotowe recepty. Koncentrować się na problemach „tu i teraz”Pozytywna interwencja to odzyskanie przez osobę dotkniętą kryzysem zdolności jego samodzielnego rozwiązania.

Autor: Joanna Wiślicka, psycholog i terapeuta

Zachęcam do zapoznania się z treścią innych moich artykułów z tej tematyki:

https://psychologiabycia.wordpress.com/2021/08/30/depresja/

https://psychologiabycia.wordpress.com/2020/03/25/kryzys-szansa-na-rozwoj

https://psychologiabycia.wordpress.com/2020/09/02/problematyka-samobojstw-suicydologia/

Trudności w codzienności, a proces zmiany


Kryzysy w naszym życiu pojawiają się wtedy, kiedy problemy i trudności dnia codziennego zaczynają rodzić w nas frustracje, budzić lęki czy powodować silny stres. To wszystko nie dzieje się przypadkowo, tylko po to byśmy w naszej codziennej gonitwie za marzeniami i realizacją naszych celów się zatrzymali i dali sobie czas, na złapanie oddechu i przemyślenia. Bo zazwyczaj wtedy okazuje się, że już od jakiegoś czasu, zboczyliśmy z obranej przez nas życiowej ścieżki. Być może nie wiemy już czego chcemy od życia, zagubiliśmy się w codzienności albo zapomnieliśmy, że kroczymy za innymi realizując ich cele, zamiast wsłuchać się w siebie i podążać za własnymi, bądź też skupiliśmy się bardziej na tym by mieć, a nie żeby być. Gdy takie są nasze odczucia często zamiast poszukać pomocnej dłoni, pogrążamy się w smutku, czy mamy do siebie pretensje, że nie umiemy znaleźć w sobie siły, by sobie poradzić z trudnościami, a myślimy, że nic i nikt już nam w tym nie pomoże. Nic bardziej mylnego, takie przeświadczenia są wynikiem niepomyślnego obrotu pewnych spraw w naszym życiu i nieumiejętnych sposobów radzenia sobie w danej sytuacji, ale nie jest powiedziane, że nie można tego zmienić.

Proces zmiany

Zmiany są pilotowane przez wydarzenia, które nam się przytrafiają, niosą szczególnie cenną informację o kierunku naszego rozwoju. Dlatego też każda zmiana będzie przez nas rozumiana jako nośnik rozwoju, a jeżeli będziemy w stanie odczytać jej właściwy kontekst i kierunek oraz jeżeli będziemy zdolni do bardziej elastycznego podejścia wtedy przyniesie nam ona oczekiwany efekt. Z tego względu przemijanie, niejako „zmienianie” naszej starej tożsamości jest koniecznym elementem przechodzenia do jej nowego, szerszego i bardziej rozwojowego wariantu.

W psychologii granicę oddzielającą to, co znane, z czym się utożsamiamy, od tego co jest nie znane oraz od naszego poczucia „ja” nazywa się „progiem” (ang. „edge”, co tłumaczy się też jako „krawędź”). Próg może dotyczyć zachowań, naszych doświadczeń i blokuje prawidłowy przepływ procesu rozwoju czy umiejętnego „rozwiązania” sytuacji. Za progiem jest przestrzeń zmiany, przed nim jeszcze przestrzeń nawyku, czyli dotychczasowego stanu (stary stan). Można powiedzieć też o tożsamości, jest tym z czym się utożsamiamy i jest przed progiem. To co znamy, jacy jesteśmy we własnych oczach. Tam jest to czego pragniemy lub/ i boimy się, albo kim nie jesteśmy, a chcielibyśmy lub/ i obawiamy się być (co jest częste w zmianach „losowych”).

proces zmiany - Kopia

Nic więc dziwnego, że czujemy w takiej sytuacji strach, jesteśmy pełni niepokoju, lęku i obaw. To co potrzebne jest, by jakakolwiek zmiana się dokonała, to twoje wewnętrzne przekonanie o tym, że zmiana jest konieczna. Wszystko co jest Ci potrzebne, TY masz już w sobie, są to twoje zasoby! Tylko być może jeszcze tego nie dostrzegasz. Zajrzyj w głąb siebie, a znajdziesz cele, silę i motywacje by zrobić krok w kierunku zmiany. Zmiana to pewien proces, na jej efekty trzeba będzie trochę poczekać. Warunek konieczny jest jeden opuść swoją strefę komfortu, bez tego nie uczynisz kroku. Nie zależnie od tego z czym się zmagasz, to Twoje życie i tylko Ty wiesz czego doświadczasz i czego potrzebujesz. Odważ się sięgać po swoje marzenia i jeśli tylko chcesz: poproś o pomoc, gdy jej potrzebujesz. Jeśli chcesz zasięgnąć opinii specjalisty, to zapraszam do mnie wystarczy że wyślesz wiadomość (sms,mail,messenger) ja ustalę termin porady/ konsultacji psychologicznej, aktualny cennik https://psychologiabycia.wordpress.com/cennik/.

Jeśli chcesz realnych zmian, stosuj metodę małych kroków, a osiągniesz swoje cele. Metoda małych kroków nie przewróci twojego życia „do góry nogami”, pewnie wprowadzi niewielki chaos, ale podobnie jak przeszkody które się pojawią i potknięcia, których nie unikniesz będziesz umiał sobie z nimi poradzić, bo przed oczami masz swój cel. W zmianach nie chodzi o to, by były spektakularne, ale by pozwoliły realnie spojrzeć na sytuację w jakiej się znajdujemy, dostrzec sposoby na poradzenie sobie z nią i aby docelowo, przynosiły nam zamierzone efekty, niezależnie od tego jakiej sfery naszego życia dotyczą.

Pamiętaj o tym, że każda zmiana pociąga za sobą kolejne. Dlatego staraj się czerpać radość i wyciągać wnioski z trudności na swojej drodze do celu, a gdy go osiągniesz ciesz się ze swojego sukcesu. W ten sposób procesy kolejnych zmian staną się dla Ciebie oczywiste, naturalne i nie będą generowały takiego stresu ani lęku jak na początku, przed pierwszą świadomą zmianą.

Warto pamiętać, że w procesie jakichkolwiek zmian poza nami samymi biorą udział inni ludzie (bliscy, rodzina, przyjaciele, pracownicy, itp.). Jeśli wiesz czego chcesz, dokąd zmierzasz i zdecydowałeś się na zmianę przygotuj na to również tych, którzy są dla Ciebie ważni. Tylko tak będziesz w zgodzie ze sobą, szczery wobec innych i otwarty na to, co Cię czeka.

Odwagi… zmiana to rozwój… zaczyna się od twojej świadomej decyzji… tu i teraz.

Autor: Joanna Wiślicka

psycholog, terapeuta TSR pracuję też metodami autorskimi.

Zapraszam do zapoznania się z treścią artykułów, które uzupełnią wiedzę w zakresie  rozwoju oraz o stresie i radzeniu sobie:

https://psychologiabycia.wordpress.com/2020/04/28/stres-i-sposoby-radzenia-sobie-z-nim/

https://psychologiabycia.wordpress.com/2020/03/25/kryzys-szansa-na-rozwoj/

Kilka prostych technik pracy z emocjami

Jeśli masz trudności w rozpoznawaniu, akceptacji i wyrażaniu emocji, to zachęcam do pracy nad tymi umiejętnościami.


W poprzednim moim artykule dotyczącym emocji, dokładnie je omówiłam i wyjaśniłam dlaczego ważna jest ich akceptacja i wyrażanie https://psychologiabycia.wordpress.com/2013/05/27/emocje/ W tym wpisie zaprezentuję kilka prostych technik pracy z emocjami. Zanim jednak przejdę do wpisu, przypomnę.

emocje

Wszystkie emocje są dobre i wszystkie są potrzebne, pozwalają nam rozumieć lepiej siebie samych, sytuacje w jakiej jesteśmy/ byliśmy i otoczenie czyli ludzi, konkretne osoby, to czy są dla nas ważne, jaki mają na nas wpływ itd.

Proste techniki pracy z emocjami

Wymienione poniżej przeze mnie metody pracy z emocjami opracowałam na podstawie sprawdzonych i stosowanych technik psychologicznych, na potrzeby pracy terapeutycznej indywidualnej i grupowej z dorosłymi, seniorami i dziećmi.

By wykonać to ćwiczenie  po prostu zamaluj swój kubek kolorami, które odpowiadają twoim emocjom. Kolory dobieraj intuicyjnie, ale jeśli się obawiasz, że mogą nie być odpowiednie, to zastosuj te wg wskazówek na grafice, umieszczonej poniżej. Dobrze jest na początek stosować tą technikę każdego dnia, przez cały tydzień (dlatego proponuję 5 do 7 kartek z k tym samym rysunkiem kubka, w zależności od tego ile dni pracujesz, tylu kartek potrzebujesz) bo wtedy jesteś najbardziej obciążony stresem i masz w sobie wiele emocji, a to może ci pomóc w ich identyfikowaniu i wyrażaniu. Stosuj tą technikę tak długo, aż wymalowanie emocji stanie się dla ciebie intuicyjną, naturalną formą ekspresji, stosowaną zawsze wtedy gdy będziesz miał w sobie zbyt wiele emocji lub trudności w ich rozpoznaniu.

happiness-jars

„Słoik szczęścia”/ radości („Happiness Jar”) to modyfikacja powszechnej techniki z ang.”Happy Bottle” – „butelka szczęścia”, w Polsce przyjęto wiele różnych jej modyfikacji, ale ja osobiście uważam, że słoik jest praktyczniejszy, dlatego pozostanę przy tym wyborze. „Słoik szczęścia” (może być kolorowa), z zapisanymi na niej przez siebie momentami/ chwilami, w których czujesz szczęści. „Słoik szczęścia” jest to jedna z najprzyjemniejszych technik pracy z emocjami, który przynosi szybko realne efekty, a sprawdza się zarówno w pracy z dziećmi, jak i dorosłymi. Do pracy tym sposobem potrzebujesz największego, pustego słoika, jaki posiadasz w domu. Ze słoika usuń niepotrzebne etykiety, następnie umyj, wysusz, tak przygotowany słoik pomaluj, np. farbka akrylowa na wybrany kolor, zostawiając po środku pasek na napis ( słoik szczęścia/ z jednej strony, a z drugiej Jar Happiness ) i udekoruj np, brokatem, koralikami, czy wstążką, koronką/ sznurkiem, to też fajny pomysł na spędzenie czasu z rodziną ;). W tak przygotowanym słoiku każdego dnia umieszczaj jedną zwiniętą w kwadrat lub rulonik kartkę (może być kolorowa), z zapisanymi na niej przez siebie momentami/ chwilami, w których czujesz szczęście/ radość, czy satysfakcję. Chodzi tu o konkretną rzecz, którą właśnie robisz, sytuację lub osobę, z którą właśnie jesteś w tym momencie. O doświadczenie odczuwania radości/ szczęścia tu i teraz, w tej jednej chwili. Następnie zakręć słoik i postaw w widocznym miejscu. Gdy będziesz odczuwał trudne emocje, czy przeżywał kryzysy, spójrz na swój słoik ile radości już się tam znajduje, jeśli to nie pomoże, wyciągnij kartkę i przeczytaj, doświadcz tego szczęścia i spełnienia raz jeszcze. Czyń tak za każdym razem gdy będzie ci źle, a gdy napełnisz cały słoik, postaw obok kolejny, np. „Wdzięczności”, czy „Pozytywnych myśli”. Tak stworzysz swoją pozytywną, kolorową kolekcje słoików. W ten prosty sposób nauczysz się dostrzegać krótkie momenty szczęścia/ radości i pozytywy tam, gdzie ich wcześniej nie widziałeś, a może nawet zaczniesz odczuwać wdzięczność za to czego doświadczyłeś, co posiadasz i kim jesteś. Chodzi tu o konkretną rzecz, którą właśnie robisz, sytuację lub osobę, z którą właśnie jesteś w tym momencie. O doświadczenie odczuwania radości/ szczęścia tu i teraz, w tej jednej chwili. Następnie zakręć słoik i postaw w widocznym miejscu. Gdy będziesz odczuwał trudne emocje, czy przeżywał kryzysy, spójrz na swój słoik ile radości już się tam znajduje, jeśli to nie pomoże, wyciągnij kartkę i przeczytaj, doświadcz tego szczęścia i spełnienia raz jeszcze. Czyń tak za każdym razem gdy będzie ci źle,a gdy napełnisz cały słoik, postaw obok kolejny tym razem niech będzie, np. „Wdzięczności”, czy „Pozytywnych myśli”. W ten prosty sposób nauczysz się dostrzegać krótkie momenty szczęścia/ radości i pozytywy tam, gdzie ich wcześniej nie widziałeś, a może nawet zaczniesz odczuwać wdzięczność za to czego doświadczyłeś, co posiadasz i kim jesteś.

Autor: Joanna Wiślicka, psycholog, terapeuta

Zachęcam do przeczytania innych moich wpisów z serii o emocjach:

https://psychologiabycia.pl/zrozumiec-emocje

https://psychologiabycia.wordpress.com/2021/01/07/osoby-wysoce-wrazliwe-wwo-highly-sensitive-presons-hsp/

https://psychologiabycia.wordpress.com/2013/05/27/emocje/

https://psychologiabycia.wordpress.com/2013/04/30/nastroj/