Osoby Wysoce wrażliwe WWO


Wysoce wrażliwa osoba WWO (ang. HSP – highly sensitive person) odznacza się wyższą niż przeciętna wrażliwością na bodźce, ich głębszym przetwarzaniem oraz nadwydajnością mentalną, a dokładniej wysoką reaktywnością prawej półkuli mózgu (prawa półkula odpowiada za emocje i intuicję). Wysoka wrażliwość jest cechą osobowościową (konstrukcja psychiczna) mieszczącą się w normie, nie jest żadnym zaburzeniem ani chorobą. Osoby o wysokim poziomie wrażliwości wg badań autorki tej koncepcji Elaine Aron stanowią 20 % populacji. Myślę, że przy większej liczbie badań i dokładniejszej analizie danych w kolejnych latach, ten procent populacji okaże się mniejszy i będzie to jakieś 15%, ale badania nad WWO są dopiero w fazie początkowej. Jestem bardzo ciekawa dalszych badań nad koncepcją Aron, gdyż sama mam osobowość wysoce wrażliwą.

Chcąc wiedzieć czy jesteś osobą wysoce wrażliwą należy przyjrzeć się czterem obszarom, t.j.::

  1. Nadwydajność mentalna;
  2. Głębia przetwarzania i przebodźcowanie;
  3. Odczucia (Emocje i uczucia) swoje i innych;
  4. Empatia, intuicja i Wyczulenie.

Dopiero obserwując siebie i to jak funkcjonujemy w tych obszarach możemy powiedzieć jakie cechy mają osoby wysoko wrażliwe, tu wymienię tylko te, które moim zdaniem zasługują na uwagę, takich cech na pewno jest więcej 😉

Cechy osób wysoce wrażliwych to m. in.:

  • Większa wrażliwość na ból.
  • Umiejętność dokładnej obserwacji, analizowania, wnioskowania i dedukcji, spostrzegawczość.
  • Wyczulenie na subtelności otoczenia (dźwięki, obrazy, zapachy, zmiany temperatury).
  • Bogate i skomplikowane życie wewnętrzne.
  • Osoby WWO mają wysoki poziom inteligencji emocjonalnej, empatii, uważności i intuicjyjności.
  • Skłonność do izolowania się i odcinania, gdy emocji i uczuć innych osób „gąbka”, jak i własnych jest zbyt wiele, wtedy są przytłoczone.
  • Wysoką sumienność, dokładność dbałość o wysoki poziom realizacji zadań i unikanie błędów.
  • Dużo zrozumienia i akceptacji innych ludzi.
  • Szczególną wrażliwość na piękno i sztukę. Niezwykły kontakt z naturą (zwierzęta, przyroda).
  • Duża spostrzegawczość, umiejętność dostrzegania drobnych, ale ważnych szczegółów, pomijanych przez innych.
  • Skłonność do rozważania „za” i „przeciw” przed podjęciem decyzji,
  • Gdy mają zbyt dużo do wykonania zadań w jednym czasie, to je przytłacza, Silniej reagują na bodźce.
  • Kiedy WWO są przebodźcowane często „ wybuchają”.
  • Są niechętne wobec rywalizacji.
  • Nie najlepiej znoszą zmiany, chyba że same je zainicjują.
  • Często mają niską samoocenę, są skromne ale dużo wymagające od siebie i ambitne.
  • Lubią się rozwijać i poznawać nowych ludzi i świat, zgłębiać duchowość.
  • Są dobrymi przyjaciółmi, powiernikami sekretów i wspierającymi innych, a mimo to bywają wyobcowane.
  • Starają się unikać denerwujących i stresujących sytuacji.
  • Przez otoczenie często mylnie postrzegane jako introwertyczne, nieśmiałe, słabe, melancholijne czy flegmatyczne.

WWO są jak „gąbki” chłoną odczucia innych, a mają też własne i często doświadczają przy tym dysonansu, by dobrze pochłaniać potrzebują się porządnie wycisnąć czyli rozładować napięcie. Jak można to zrobić, należy zastosować którąś ze sprawdzonych już przez siebie metod radzenia sobie z emocjami, ale wcześniej nauczyć się je rozpoznawać. Niestety osoby wysoce wrażliwe o tym zbyt często zapominają, a konsekwencją nie zastosowania w porę skutecznego sposobu radzenia sobie (takiego „niewyciśnięcia” się) są często zaburzenia emocjonalne, stany lękowe, a nawet  zaburzenia depresjyjne.  Osoby o wysokim poziomie wrażliwości jeśli tylko zaakceptują siebie w pełni, będą cieszyć się życiem i dobrze funkcjonować w społeczeństwie.

Wysoko wrażliwa osobowość sprawia, że intensywniej odczuwasz i głębiej przetwarzasz bodźce płynące zarówno z otoczenia, jak i wnętrza danej osoby. Wysoka wrażliwość jest darem, który trzeba przyjąć, niezależnie od trudności jakie ze sobą niesie, daje wiele korzyści, wystarczy tylko nauczyć się z nim żyć.

Jeśli chcesz sprawdzić czy Ty też jesteś osobą wysoce wrażliwą to w internecie znajdziesz testy, które sprawdzają poziom wrażliwości, jest też bardzo dużo książek na rynku o tej tematyce. Jeśli jesteś osobą wysoce wrażliwą lub znasz takie osoby, a jest coś z czym sobie nie radzisz, to napisz do mnie wiadomość o poradę/ umów się na rozmowę, cennik i szczegółową ofertę moich usług, znajdziesz tutaj https://psychologiabycia.wordpress.com/cennik/.

Autor: Joanna Wiślicka,

psycholog, terapeuta metodami autorskimi i TSR

Polecam osobom zainteresowanym tematyką wysokiej wrażliwości inne moje artykuły:

https://psychologiabycia.wordpress.com/2020/03/23/szczescie/

https://psychologiabycia.wordpress.com/2021/08/30/depresja/

https://psychologiabycia.wordpress.com/2021/08/08/mindfulness-uwaznosc/

Proste sposoby radzenia sobie ze stresem


Przede wszystkim rób to, co sprawia Ci radość i uśmiechaj się często, bo wtedy wydzielają się hormony szczęścia (endorfiny), a te poprawiają nastrój i obniżają napięcie

Wspominaj dobre chwile i rozmawiaj z innymi o tym, co było dla Ciebie miłe i o tym, co tobie się udało osiągnąć, o swoich sukcesach: zawodowych, osobistych, rodzinnych, tak przypomnisz sobie jakie masz zalety (zasoby).

Jeśli masz pasje, to świetnie to najlepszy bardzo efektywny i satysfakcjonujący sposób na odstresowanie się

Aktywność fizyczna np.: joga, taniec, spacer, bieganie, pływanie, jazda na rowerze, rolki, wspinaczka, w ogóle jakakolwiek forma ruchu.

Kontemplacja przyrody – spacery po parku, uprawa ogródka, przytulanie się do drzew w lesie, obserwacja przyrody, przebywanie na łonie natury, obcowanie ze zwierzętami

Znajdź chwilę dla siebie w ciągu dnia, niech to będzie moment tylko dla Ciebie, np.,: kontemplacja, relaksacja, ćwiczenia oddechowe, uważność (mindfullness), modlitwa, medytacja, spacer po lesie, leżenie na trawie, aromatyczna kąpiel, cokolwiek co da ci wytchnienie

Sen – postaraj się wysypiać, gdyż tylko sen umożliwia organizmowi pełną regeneracje i w sposób naturalny wyrównuje poziom hormonów, w tym również tych odpowiedzialnych za stres.

Przytulanie się, bliski kontakt z drugim człowiekiem, bycie razem z ludźmi dla Ciebie ważnymi, z rodziną przyjaciółmi.

Muzyka zarówno granie na instrumentach, jak i słuchanie, nie musi to być muzyka relaksacyjna, choć ta jest jak najbardziej korzystna;

Tworzenie i nie ma znaczenia, czy to będzie rysunek, malarstwo, fotografia, haftowanie, robótki ręczne, modelarstwo czy majsterkowanie – pomogą uporać się z napięciem i nadmiarem stresu;

Kolorowanki antystresowe, praca z mandalami i muzyką polecam, nie tylko dlatego, że są teraz modne, ale że odstresowują, relaksują i rozbudzają kreatywność, ale też rozwijają twórcze myślenie i są świetnym treningiem koncentracji.

Między innymi te techniki pracy, jak również sam proces tworzenia, stosuję w moim autorskim programie terapii, w pracy z klientami nad radzeniem sobie ze stresem, emocjami i lękiem. Jeśli chcesz popracować nad stresem, dobrać indywidualne do swoich potrzeb i możliwości metody pracy, to zapisz się na konsultacje psychologiczną ze mną, szczegóły tutaj http://psychologiabycia.pl/kontakt/. Informacje kontaktowe znajdziesz również tutaj na stronie w zakładce: kontakt. Zapraszam.

Takich sposobów jest znacznie więcej, ale najlepiej jest jeśli sam wypracujesz swoje sposoby. Każdy z nas jest inny i co innego będzie dla niego dobre. Jeśli chcesz to możesz się podzielić z innymi, swoimi sposobami radzenia ze stresem i emocjami, może kogoś tym zainspirujesz?

Autor: Joanna Wiślicka, Psycholog, terapeuta

Podobne tematycznie artykuły:

https://psychologiabycia.wordpress.com/2020/04/28/stres-i-mechanizm-radzenia-sobie-z-nim/

https://psychologiabycia.wordpress.com/2020/07/17/kilka-prostych-technik-pracy-z-emocjami/

https://psychologiabycia.wordpress.com/2021/07/22/sen/

Interwencja kryzysowa


Interwencja kryzysowa jest to działanie doraźne, krótkoterminowe, zmierzające do udzielenia natychmiastowej pomocy osobom znajdującym się w sytuacji kryzysowej.

Formy organizacyjne obejmują między innymi: pracę zespołów interwencji kryzysowej, krótkotrwałą hospitalizację, farmakoterapię. Interwencja może mieć charakter pomocy medycznej, socjalnej, materialnej, prawnej lub psychologicznej.

Osoba przeżywająca taki stan, ze względu na ograniczenie lub wyczerpanie własnych możliwości rozwiązania problemu, wymaga pomocy z zewnątrz.

Pomoc kryzysowa to rozwiązywanie sytuacji traumatycznych, zakłócających w istotny sposób tok dotychczasowej regulacji stosunków człowieka z jego otoczeniem.

podstawy interwencji kryzysowej

PRZEBIEG INTERWENCJI KRYZYSOWEJ

  1. Prośba o pomoc

  2. Analiza sytuacji powodującej kryzys

  3. Rozpoznanie strategii i działań, które podejmowane były przez osobę w kryzysie

  4. Sprawdzenie możliwych, preferowanych rozwiązań

  5. Nauczenie nowych strategii postępowania

  6. Kontrakt uczenie się nowych zachowań i wdrażanie nowej strategii

Bardzo istotna jest w interwencji kryzysowej szybka ocena aktualnej sytuacji, stopień zakłócenia funkcji psychicznych oraz rozpoznanie najbardziej oczekiwanej i trafnej pomocy na danym etapie.

CELE INTERWENCJI KRYZYSOWEJ

  • Ograniczenie czasowe

  • Działanie dyrektywne

  • Natychmiastowość podejmowanych działań

  • Intensywność kontaktu

  • Koncentracja na „tu i teraz”

Należy być z osobą przeżywającą kryzys. Jeżeli nie mamy czasu czy możliwości bycia dłużej, to lepiej nie podejmować interwencji. We wstępnej fazie czas interwencji jest nieograniczony. Kontakty powinny być intensywne. Należy pracować do skutku, czyli do ustalenia jakiegoś sposobu postępowania. W niektórych sytuacjach należy być dyrektywnym. Osoba w kryzysie (traumie) nie jest w stanie sama rozwiązać swoich problemów.  Pomoc psychologiczna polega na wsparciu emocjonalnym osoby, będącej w sytuacji kryzysowej.

Osoba pomagająca powinna okazywać maksymalny poziom empatii, patrzeć na świat pacjenta z jego punktu widzenia. Widzieć jego trudności, ale i zasoby pomocne w rozwiązaniu problemu. Uczyć nowych rozwiązań, a nie dawać gotowe recepty. Koncentrować się na problemach „tu i teraz”Pozytywna interwencja to odzyskanie przez osobę dotkniętą kryzysem zdolności jego samodzielnego rozwiązania.

Autor: Joanna Wiślicka, psycholog i terapeuta

Zachęcam do zapoznania się z treścią innych moich artykułów z tej tematyki:

https://psychologiabycia.wordpress.com/2021/08/30/depresja/

https://psychologiabycia.wordpress.com/2020/03/25/kryzys-szansa-na-rozwoj

https://psychologiabycia.wordpress.com/2020/09/02/problematyka-samobojstw-suicydologia/